UIT DE VOORSTELLING SCHROOT, HOOP EN LIEFDE

een Badmutsz voorstelling uit 2002 in de Fietsznfabriek te haarlem. vervolg->



UIT DE AVOND VOORSTELLING "JAN SPEELT JAN" 1996

Overdag was het een gezinsvoorstelling en s'avonds veranderde er wel wat in de tekst. Deze tekst is een gedeelte daarvan vervolg->



NIEUWJAARSTOESPRAAK

Tafelrede uitgesproken ter gelegenheid van het nieuwste jaar vervolg->


SPROOKJE

Overpeinzingen in de zomer vervolg->


UIT DE VOORSTELLING SCHROOT, HOOP EN LIEFDE

 

De Gids

 

Al denkend in de nacht heb ik op jou gewacht.
Donkerzwarte uren stervend van de pijn,
Ademstokkend, bloed opgeven.

Hoelang kan ik nog leven?

Ik kan niet wachten.
Ik kan niet wachten.
De pijn van top tot teen,
Flitst als spervuur door mij heen.
Ik kan niet wachten.

 

Mijn droge bek verlangt naar zee,
Ik verlaat mij zelf en mag niet mee.
Ik moet weer wachten.
Ik moet weer wachten.
Tot mijn lichaam mij verlaat.

Maar nee, nee gepijnigd moet ik blijven.
De worsteldood, de grote angst.
Hoe hou ik dit vol.
Waarom hou ik dit uit?

 

Weer lig ik hier te wachten,
In de donkerzwarte nachten,
WEES TEVREE!!  NEEM MIJ MEE!!

Ik wil niet meer,
Ik kan niet meer,
Ik verlaat dit pijnlijk huis.
Ik ben zo moe, zo moe,
Zo godvergeten moe!

 

Ik ben niks meer.
Ik kan niks meer.
Alles heb ik gedaan.
Ik weet alleen van pijn.
Dat kan toch niet echt de bedoeling zijn?

Hé, hé, dood hée dooood,
Hé vriend, neem mij bij de hand,
Leid mij naar de andere kant.